περίξεστρο

το, Ν

ειδικό ξέστρο με το οποίο εξομαλύνονται κυκλοτερείς επιφάνειες αντικειμένων, αλλ. περιξεστήρας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περιξέω + επίθημα -τρο (πρβλ. στέγασ-τρο)].